RIO DE JANEIRO – “De winsten zijn voor de privéondernemers en de kosten zijn voor de belastingbetalers” zegt Daniela Ourofina. De belastingbetaler heeft opgedraaid voor de miljarden die aan de ‘Copa’ zijn gespendeerd en nu worden de stadions allemaal door privébedrijven geëxploiteerd.” Daniela is een van de vijfhonderd studenten die vanochtend door de Avenida Rio Branco zijn getrokken in protest tegen het WK. Zoals zo vaak over de hele wereld en in alle tijden hebben de studenten gelijk, maar krijgen ze het niet. Het groepje was te klein, te heterogeen en te ongeorganiseerd om ook maar het kleinste deukje in het groot pak boter van het WK te slaan.

“We willen eigenlijk de rest van de wereld waarschuwen”, zegt Daniela, “om niet in de val van de FIFA te trappen en veel te veel gemeenschapsgeld uit te geven en dat de sociale kosten voor zo’n mega gebeurtenis veel te hoog zijn.” Ik hoop dat Poetin dit heeft gehoord.

Ik kon de verleiding niet weerstaan om vanochtend vroeg met Rizza mee te gaan, de huisgenoot van Celso die zich sterk aangetrokken voelt tot de anti-WK demonstranten. Ze is een jonge journalist die bovendien aan de Fundão – de federale universiteit van Rio – studeert en net als veel studiegenoten vindt dat het WK overdreven veel gekost heeft, dat er sprake is geweest van zware corruptie, dat de FIFA een dictaat heeft doorgedrukt en dat president Dilma Rousseff is gezwicht voor het grote geld. We kwamen aan bij Candelaria, het middelpunt van de stad Rio, precies om 10 uur, de afgesproken tijd: geen kip.

De 'gevreesde' Black Block demonstranten zijn erg jong en hebben geen duidelijk politiek programma.

De ‘gevreesde’ Black Block demonstranten zijn erg jong en hebben geen duidelijk politiek programma.

Rond twaalf uur was er uiteindelijk van elk soort revolutionairen een paar dozijn en van de beruchte Black Block, zwart gekleed en gemaskerd, gevreesd voor hun provocaties en gevechten met de politie, ook tien stuks, duidelijk afgevaardigd uit de jeugdafdeling: de gemiddelde leeftijd van de gevreesde zwarte anarchisten lag, zo te zien, rond de achttien jaar.

Er is best wel meer aan de hand dan vijfhonderd geradicaliseerde studenten, dat wel, maar de serieuze sociale conflicten zijn tot nader order opgeschort. De metrowerkers in São Paulo hebben het toch niet aangedurfd om de stad plat te leggen op de openingsdag van de ‘Copa’. Ze hebben wapenstilstand gesloten. Het personeel van de luchthavens van Rio – waar zowat alle supporters hun aansluiting moeten halen om naar het voetballen te kunnen in een andere stad – staakte vanaf middernacht, maar heeft ondertussen de actie afgeblazen.

Niets is te veel als de straat moet versierd worden

Niets is te veel als de straat moet versierd worden

Alleen nog de leerkrachten en sommige ambtenaren voeren nog actie, maar er wordt de komende vier weken amper gewerkt: het lijkt heel erg op carnaval, maar dan uitsluitend in de kleuren geel en groen. Het is verbluffend in hoeveel combinaties die kleuren kunnen verwerkt worden, echt leuk om te zien en ik denk dat zo één op twee personen op straat in de Braziliaanse kleuren is uitgedost.

De demonstatie van vanmiddag op Copacabana zou veel groter worden, bezwoeren de actieleiders, maar ik geloof er niks van als ik zie hoe de voetbalkoorts heeft toegeslagen. De oproep tot een algemene werkstaking gaat geen gehoor vinden en de oproep aan Dilma Rousseff, meegedragen op een grote rode ballon die boven de demonstratie uitzwaait, om te komen praten met de actievoerders, ook niet.

Het grote geld dat voor dit WK heeft gerold, heeft gewonnen. Nu al, en de aftrap moet vanmiddag om vijf uur nog gegeven worden.

Door Journex