RIO DE JANEIRO – Het wintert hier akelig. Al twee dagen plenst het onafgebroken en zo te zien wordt het niks om morgen de kleine finale te gaan kijken op het reuzenscherm op het strand van Copacabana. De temperatuur komt niet boven de twintig graden uit. Het verkeer zit de hele dag vast. Bomen vallen om, de wortels zijn los gespoeld. In de stad is een verhoogde graad van paraatheid afgekondigd in verband met het weer. Gisteren heb ik er van tien voor vier ‘s middags tot half tien ‘s avonds over gedaan om iemand op te halen op Galeão, de grote luchthaven van Rio amper dertig kilometer verderop van waar ik woon. De Cidade Maravilhoso (Prachtige Stad) heeft ook z’n kleine kantjes.
Ondertussen maken de wereldleiders zich op voor de BRICS meeting die onmiddellijk na de finale van de WK gehouden wordt in Fortaleza. Het stadsleed in Rio mag dan klein zijn, de uitstraling van Brazilië in de wereld wordt steeds groter. Samen met Rusland, India, China en Zuid-Afrika vormt dit land een blok dat indringende vragen stelt bij de macht van Europa en de Verenigde Staten. Deze keer willen ze een alternatief stichten voor de Wereldbank en het IMF, waar ze de afgelopen dertig jaar slechts nare ervaringen mee hebben gehad. Verder gaat Putin een akkoord voorstellen over het gezamenlijk coördineren van hun energievoorraad.
Het verdriet van het sportieve WK-debacle lijkt wat weg te ebben, maar dat komt waarschijnlijk omdat de mensen in dit weer hun huis niet uitkomen: het is stil in de barretjes en restaurants waar hier de maatschappelijke discussie gevoerd wordt. Wie tegen de stroom in de WK gedachte levend houden, zijn de Duitse en Argentijnse supporters. Gisteren werden er op de luchthaven vliegtuigen vol van gelost, helemaal in de stemming. De meesten radeloos op zoek naar kaartjes.
De prijzen voor de finale zijn iets gezakt, maar niet veel. Er wordt nu gemiddeld 6.000 real gevraagd, iets van 2.000 euro, voor kaartjes die door de FIFA ooit op de markt zijn gebracht voor 880 real (290 euro), maar er zijn ook sites die de beste plaatsen verkopen voor 9.000 euro. Het is wat de gek er voor geeft.
Ondertussen is er een video opgedoken van Raymond Whelan, de baas van de hospitality organisatie van de FIFA die zich samen met Mohamed Fofana rijk zwendelde met achterovergedrukte kaartjes. Je ziet hem het ultrasjieke Copacabana Palace ontvluchten via de achterdeur. Hij is officieel in staat van beschuldiging gesteld, maar nog steeds voortvluchtig.
Christian is een River Plate supporter die ik heb leren kennen tijdens de wedstrijd van België tegen Argentinië in Brasília. Hij is een van de 70.000 Argentijnen die ondertussen met eigen vervoer zijn afgezakt naar Rio. Hij klaagt er over dat hij nergens in de stad onderdak of entreekaartjes kan vinden.
Dagelijks ontvang ik van hem een smeekbede op de app voor mijn finalekaartje. Ik kan een prijs krijgen die de kosten van mijn hele verblijf zou uitwissen, maar ik doe het niet.
Herman (NL) en ik gaan zondag lekker kijken in Maracanã. Zijn Braziliaanse vriendin wil ab-so-luut niet dat hij ook maar enige sympathie gaat koesteren voor de Argentijnen. Ik ga me echt een bult lachen als hij daar straks voor Die Mannschaft staat te jubelen!
Door Journex