Met nadruk legde rechter Constantijn van Dam van Isselt levenslange op voor Elvis Kuwas, de man die Helmin Wiels in koelen bloede en op bestelling doodschoot op 5 mei van vorig jaar. Het had ‘Monster’ niets kunnen schelen een mens, een volksvertegenwoordiger, een familieman te moeten liquideren en deed het puur voor het geld.
“De rechtsorde is zeer geschokt”, hield de rechter de dunbevolkte rechtszaal voor. Enkel wat familieleden van Helmin Wiels waren komen opdagen en een paar mensen uit de kring van medeverdachte Pieter.
“De dader heeft een grote eigendunk en geen gewetenswroeging”, besloot Van Isselt, voor hij er op aandrong dat de maximumstraf ook tot de laatste dag zou worden uitgezeten. Hij sloot immers niet uit dat Kuwas weer zou moorden, zelfs al zat hij twintig jaar vast. De maatschappij moest tegen zo iemand beschermd worden.
Drie dingen zijn me vandaag opgevallen die voor mij het vervolgonderzoek naar de opdrachtgever tot de moord op Wiels sterk inkleuren. Een ding dat bij de uitspraak ter sprake kwam, iets wat Aubert Wiels zei na afloop van de zitting en een ding dat vandaag de krantenkoppen haalde.
De rechter vond dat de officier van Justitie de verdachte correct had verhoord en tijdens het onderzoek volgens de regels had gehandeld. Er was geen ongeoorloofde druk uitgeoefend, er was geen ‘deal’ toegezegd, er waren geen ‘vieze spelletjes’ gespeeld, iets wat Kuwas ter zitting had geopperd. Diens bekentenis was het gevolg van eerlijk politiewerk.
Voor zover die getuigenis van Kuwas correspondeerde met forensisch bewijs – telefoonverkeer, moordwapen, verklaring van de patholoog anatoom – kon het de rechter niets schelen dat hij die verklaring had ingetrokken en werd ze beschouwd als bewijs. Maar waar hij dingen had verklaard over medeverdachten Damascus en Pieter “was de verklaring van Kuwas onvoldoende betrouwbaar om tot medeplichtigheid te kunnen besluiten.” Beide medeverdachten gingen op het eind van de ochtend vrijuit voor deelname aan de moord op Helmin Wiels.
Dit splijt de verklaring van Kuwas doormidden. Aan welke kant zit de belastende verklaring tegen Jamaloodin en Dos Santos? Is dit nog bruikbaar in de zaak Maximus?
Na de zitting zei Aubert Wiels, broer van Helmin, tevreden te zijn met de straf voor Kuwas. Vertrouwen in een bevredigende afloop van de zaak Maximus heeft hij minder: “Kuwas was niet alleen, er waren meer mensen bij betrokken. Hij weet meer. De mensen [die achter deze moord zitten] zijn geen kleine pieten. Ik denk niet dat het Jamaloodin en Dos Santos zijn. De daders zitten niet alleen maar aan één kant. Ik zeg niet dat het de politiek en de gokwereld is, maar de politiek en de geldwereld.”
Opmerkelijk was de uitspraak van een andere rechter in het kortgeding van Schotte vs. Navarro.Niemand minder dan de minister van Justitie moest inbinden met zijn beschuldigingen aan het adres van Gerrit Schotte. Hij mag niet zomaar zeggen dat Schotte het op zijn leven heeft gemunt en een politieke tegenstander zomaar uit de weg zou ruimen. “Voor een dergelijke beschuldiging moet er genoegzame grond zijn, al helemaal wanneer die afkomstig is van de minister van Justitie, van wie wordt verwacht dat hij over meer informatie beschikt dan een willekeurige burger”, zei de rechter. Navarro moet binnen twee dagen rectificeren.
Wat mij door deze drie dingen zo opvalt, is dat er ondertussen zo’n grote stuwing is opgewoeld om de opdrachtgevers in een bepaalde hoek te zoeken. Wie hoop je te zien in een zo nadrukkelijk opgezet spiegelpaleis? Ik hoop van ganser harte dat het Maximus onderzoek in de volle breedte wordt verdergezet, niet slechts in een richting.
Door Journex