Helmin Wiels (foto: Ken Wong)
WILLEMSTAD – Drie dingen maakten indruk op de eerste procesdag in de zaak Magnus.
De zware spanning in de rechtszaal in het halve uur voor de rechtszaak begint. De verdachten zitten er al. De rechtszaal is nagenoeg vol, maar er heerst stilte. Het is wachten op het Gerecht. Wie wat te vertellen heeft aan een buurman, doet het fluisterend. Alleen buiten klinkt even een luide stem. Het is de vrouw van een broer van Helmin die een aanvaring heeft met Marvelyne, de zus.
Een beklaagde zit met het hoofd op de borst, een andere kijkt achterom en zoekt naar iemand op de publieke tribune. Eentje bestudeert de ouderwetse kroonluchters aan het plafond. Geen berouw of reflectie.
Aan iedere kant van de zaal staan zwaar bewapende, geheel in zwart geklede agenten met kogelvrije vesten en bivakmutsen die enkel de ogen vrijlaten. Op hun borst staat met grote witte letters POLITIE. Eentje heeft een Nederlands vlaggetje bij de schouder op zijn mouw geborduurd. Op zijn rug staat in een kleinere letter: arrestatieteam van de Marechaussee. Een tweede heeft een insigne op de mouw van de Arubaanse politie. De anderen zijn totaal anoniem. De beveiliging is robuust, de sfeer is om te snijden. Misdaadverslaggever John van den Heuvel heeft het over het loodzware negatieve karma van de beklaagden.
